Galapagos: dezelfde planeet, een andere wereld

Laten we meteen met de deur in huis vallen: de Galapagos eilanden zijn geen tropisch zwemparadijzen of eilanden bedekt met palmbomen en laaghangende bananenbomen die je kan plukken terwijl je op het strand ligt. Nee, de Galapagos eilanden zijn veel ruwer en minder perfect. Het is duur, veel wegen zijn onverhard, de boten tussen de eilanden zijn misselijkmakend en het weer is af en toe bewolkt of regenachtig. Dit moeten we even vertellen want voor de rest is Galapagos één van de meest bijzondere ervaringen van ons leven. Er is geen plek op de wereld waar je zo dicht bij de natuur kunt komen als hier, waar je naast de zeehonden op het strand kunt liggen en waar je je kunt afvragen wie naar wie kijkt als je oog in oog staat met een reuzenschildpad. Op de Galapagos eilanden lijken de dieren mét de mensen te leven, niet ernaast.

De Galapagos eilanden zijn beroemd geworden dankzij Charles Darwin. Tijdens zijn vier en een half jaar durende jaar reis rondom de wereld deed hij in 1835 de Galapagos eilanden aan. Ruim 25 jaar later beschreef hij de evolutietheorie, o.a. aan de hand van zijn aantekeningen van die reis. Zijn belangrijkste bron van inspiratie: de 13 verschillende vinken die verspreid zijn over het eiland. Iedere soort vink heeft een eigen evolutie meegemaakt. Zo zijn er bloedzuigende vinken en hoog in de bomen leven de woodpecker vinken.

Na een relatief korte vlucht komen we aan in Isla Baltra, een centraal gelegen eiland in de Galapagos archipel. Na een uitgebreide check, een hobbelige busrit, korte boottocht en tot slot een taxirit met het gezellige Zwitsers koppel Rebecca en Lucas komen we aan bij Puerto Ayora, het enige stadje gevestigd op Santa Cruz. Puerto Ayora is de grootste stad van de Galapagos met ongeveer 30.000 inwoners waarvan het overgrote gedeelte in toerisme zit. We stallen onze spullen in een fris hotelletje en gaan naar Tortuga Bay, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, een baai vol met iguana’s en krabjes.

De volgende dag staat in het teken van de reuzenschildpad. Deze schildpadden zijn uniek voor de Galapagos eilanden en ze zijn daadwerkelijk reusachtig. Samen met Rebecca en Lucas brengen we een bezoekje aan het Darwin Research Center waar de (nog) kleine schildpadjes worden beschermd tegen andere hongerige dieren en waar we al een klein voorproefje krijgen van de uniciteit van de eilanden. Een enthousiaste taxichauffeur brengt ons vervolgens naar El Chato, een gebied waar je met kaplaarzen aan tussen de schildpadden door loopt. Omdat zowel de reuzenschildpad als de iguana stammen uit het dinosaurus tijdperk, lijkt het of hier, op zo’n 1000km van het vaste land, de tijd even heeft stilgestaan. Je ziet het ook terug in de eilanden doordat er alleen reptielen en vogels leven en nauwelijks zoogdieren.

De volgende dagen brengen we door op Isla Isabela, het grootste en wat ons betreft meest relaxte eiland van de Galapagos, in de vorm van een zeepaardje. De vaart er naar toe is, zoals we al zeiden, wat misselijkmakend (vooral voor Teun) en duurt ongeveer twee uur. Op Isabela huren we mountainbikes om flamingo’s en andere dieren te gaan spotten en een fantastische route langs het strand af te leggen.

Bij de pier stappen we letterlijk over de niet al te fris ruikende zeehonden heen om te gaan snorkelen. Maar als we eenmaal in het water zijn zwemmen en spelen we met pinguïns en zeehonden en daar komen we onze eerste zeeschildpad van meer dan een meter groot tegen!

Een van de georganiseerde dagtochten die we doen is naar Santa Fe, een klein eiland van 24 km omtrek waar kleine zeehondjes worden geboren. Daar snorkelen we twee keer, de eerste keer in een oase van visjes en koraal en de tweede keer met een stel speelse zeehondjes die die witte benen en tenen van ons toch wel erg interessant vinden.

We boeken ook een trip naar Seymour Norte, een eiland bekend om de broedplek van de Blue Footed Boobies (vogels met blauwe poten). Een dag voor vertrek wordt de trip gecanceld door het reisbureautje. Helaas voor ons, maar in plaats daarvan gaan we met de ferry naar ons laatste eiland, Isla Cristóbal. Hier slapen we bij een ouder Ecuadoriaans stel in huis, Marco en Teresa heten de eigenaren en helpen ons graag in het Spaans op weg. Op het eiland vinden we nog veel meer zeeleeuwen. Ze liggen lekker te luieren in de haven en op de stranden van het stadje Puerto Baquerizo Moreno. Hier doen we een uitgebreide wandeling en gaan op jacht naar de perfecte foto van de Blue Footed Booby.

Vanaf Cristóbal ondernemen we nog een snorkeltrip naar Leon Dormido, ofwel Kicker Rock. Twee spitse rotspartijen in de zee in de vorm van een slapende leeuw. Tijdens het snorkelen zien we drie haaien, een aantal zeeschildpadden en wederom ongelofelijk veel visjes, koraal, zeesterren en meer.

Onze ervaringen op de Galapagos eilanden zijn zeker om niet meer vergeten te worden, wat een unieke eilandengroep! Maar het is tijd voor een nieuw avontuur, op naar Peru! Voordat we daar komen blijven we nog één nachtje bij Teresa en Marco, het praatgrage koppel, in huis met hun kat Carmelito.

We vinden het super leuk om jullie reacties te lezen, dus laat hieronder een berichtje achter als je wilt!

Liefs,
Carlijn en Teun