De Surinaamse mix

Suriname, een voormalig Nederlandse kolonie in het noorden van Zuid Amerika, zit ingepakt tussen Guyana en Frans-Guyana midden in de Amazone en aan de Caribische zee. Het is cultureel gezien een van de meest diverse landen op aarde, met een bevolking bestaande uit Afrikanen, Indonesiërs, Nederlanders, Chinezen, Indiërs en meer. Deze mix uit zich in architectuur, muziek en natuurlijk op straat, in de mensen zelf. Ook het land zelf is een mix, van mooie steden, levendige dorpjes, oude plantages, mangrove en dichte jungles.

Onze eerste kennismaking met Suriname begint matig. Na het oversteken van de grens vanuit Frans-Guyana wordt onze boot bestormd door mannen die ons in een van hun taxi’s richting Paramaribo willen brengen. Ze trekken aan ons en aan onze tassen; we moeten ons losrukken om verder te kunnen. Wij zijn enigszins verrast door dit opdringerige gedrag, iets dat we op onze reis in dit overwegend keurige continent nog niet eerder hebben meegemaakt. Het lijken taferelen voor Thailand of Cambodia, niet voor hier. We komen al snel erachter dat Suriname zich niet zo afficheert met haar locatie in Zuid-Amerika, maar juist het Caribische omarmt. Wellicht is dat de reden van dit gedrag? Uiteindelijk moeten we ons overgeven aan het spel, er is geen andere manier om in Paramaribo te geraken dan per taxi, dus kiezen we de minst opdringerige man uit en gaan naar Paramaribo, de hoofdstad van het land.

Van Paramaribo hadden we hoge verwachtingen, mede doordat de stad op de UNESCO wereld erfgoedlijst staat. Ook hier een lichte tegenvaller: onze eerste aanblik is een stad in verval. Veel houten koloniale huizen zien er slecht onderhouden uit, veel doorgezakte daken en afbladderende verf. Er lijkt ook veel leegstand en afgebrande of in elkaar gestorte huizen worden niet opgeruimd. Ook de mensen op straat zijn niet altijd even aardig. Het lijkt een gewoonte van Surinaamse mannen om ordinaire seksuele opmerkingen te maken tegen iedere vrouw. We worden er een beetje onpasselijk van, maar gelukkig blijft het verbaal.

Onze eerste kennismaking met Suriname is dus alles behalve positief. Gelukkig wordt de stad geleidelijk aan steeds charmanter en komen we ook bijzonder vriendelijke mensen tegen. We spreken af met Djin Sital, die we op de Amazoneboot hebben ontmoet. We lunchen met hem en hij rijdt ons naar Nieuw-Amsterdam, een verdedigingsfort en gevangenis aan de Suriname rivier en Commewijne rivier. Het is leuk om hem weer te zien en hij laat ons ook zijn huis, vrouw en hond zien. De straat is letterlijk vernoemd naar zijn familie, de Sitalweg, omdat zijn opa hier veel land had en het heeft verkaveld. Vele familieleden wonen ook in de straat.

01 parbo

02 parbo

IMG_3983

04 parbo

De grote diversiteit aan bevolkingsgroepen geeft nauwelijks religieuze of politieke onrust in het land. Zo zijn er op een steenworp afstand van de belangrijkste kerk in Paramaribo een moskee en een synagoge te vinden. De mix van culturen komt ook terug in de Surinaamse keuken. We genieten van pindasoep, roti-rollen, bakbananen, kroketten, nasi, pittige worstenbroodjes, gepekelde vis, schaafijs met siroop en meer. Veel eetgelegenheden bieden verschillende keukens aan op hun menu. Ook wij wagen ons zelf in de keuken. Samen met een ander Nederlands koppel leren we de kneepjes van het vak en maken we Roti, Baka Bana en Bara. Met al het lekkere eten en de vriendelijke mensen voelen we ons uiteindelijk toch op ons gemak in Paramaribo.

05 parbo moskee synagoge

06 parbo koken

Na een paar dagen Paramaribo besluiten we om ook hier een auto te huren. Djin’s neef is een automonteur en heeft er nog eentje over die we voor een zacht prijsje een paar dagen mogen lenen. Als we richting Nieuw-Nickerie rijden moeten we uitwijken voor wat lijkt op een dode hond midden op de weg, maar het beest beweegt. We stoppen de auto en als we dichterbij komen zien we, zo langzaam als een slome schildpad, een luiaard de weg oversteken! Op zijn gemak kruipt hij met zijn lange armen en korte beentjes de weg over en klimt hij in een boom, waarschijnlijk tijd voor zijn middagdutje. Af en toe kijkt de luiaard ons verrast, maar vriendelijk en loom aan. Wij zijn in ieder geval dik tevreden met het zien van een wilde luiaard, zeker omdat we nog geen luiaard hebben gezien tijdens onze reis.

Nieuw-Nickerie is omringt met lange uitgestrekte rijstvelden en grote rijstfabrieken staan aan de rand van de stad. Het stadje zelf is rustig en voelt als een welkome verademing na het opdringerige Paramaribo. We sluiten af met een bezoekje aan de Zeedijk, een dijk gebouwd door de Nederlanders die de stad en de omliggende velden beschermt voor het zeewater. Als we over de dijk struinen, voelt het net een Nederlandse dijk, alleen met hier en daar een palmboom en een paar Indiase tempels.

07 nieuw nickeriekerk

08 nieuw nickerie

Na een nachtje te hebben geslapen in een fijn hotelletje rijden we weer terug richting de stad, maar stoppen we bij de Cola Kreek. Dit recreatiepark ligt midden in de jungle, aan een kreek met water de kleur van cola. Een prachtig hutje is van ons voor de nacht, al is de uitchecktijd 8 uur. Voordat we terugkeren bezoeken we nog plantage de Peperpot, een suiker- en koffieplantage uit ons roemruchte verleden.

We sluiten onze Suriname trip, en tegelijkertijd onze gehele trip, af met een bezoek aan het Suriname Natuur Reservaat om de Voltzberg (240m hoog) te beklimmen. We hebben een gemixt gezelschap, een Surinaams-Nederlands koppel Juanita en Michiel, een drietal van een Nederlandse vrouwenclub Luuk, Jelma en Nancy en reisadviseur Diane. Met onze gids Ken gaan we vier dagen op pad. Na een lange bus- en bootrit komen we aan bij ons kamp, een mooie locatie aan het water. Onze slaapplek is een hangmat met uitzicht op de rivier en de zonsondergang. De klimdag begint vroeg, het is in totaal zo’n acht uur lopen door de tropische hitte, maar het uitzicht is het meer dan waard. Aan het eind van de wandeling is er de gelegenheid om ons te douchen onder een waterwal, heerlijk! De tweede dag wandelen we nog meer en drijven we met een zwemvest op Surinaams tempo af in de rivier. Wederom een mooi avontuur in dit deel van de Amazone jungle.

09 gezelschap

10 hangmat

11 voltzberg

12 apen

13 spin

Al met al heeft Suriname ons verrast, zowel positief als negatief. De mix van culturen, steden, eten en landschappen heeft de balans echter positief doen uitslaan. Wij keren in ieder geval terug naar Nederland met mooie herinneringen, foto’s en wellicht nieuwe vrienden.

Veel liefs,
Carlijn en Teun

7 Antwoorden op “De Surinaamse mix”

  1. Truus en Peter

    Hoi Carlijn en Teun,
    Weer mooie avonturen meegemaakt. De foto van de luiaard is treffend zoals hij zich zo lui voort beweegt.
    We zien uit naar jullie thuiskomst.
    Vele groetjes mama en papa.

  2. Tara en Jeroen

    Dat klinkt als een mooie afsluiting van jullie reis. Tot snel! Binnenkort een keer afspreken voor een biertje dan maar? 😉 Jullie hebben genoeg te vertellen volgens ons.

    Groeten,
    Tara en Jeroen

  3. Chris en Jeanne

    Goei einde zo te lezen. We zien jullie zo……….. en dan horen we nog talloze nieuwe verhalen en feiten.
    Tot zaterdag en goede terugreis

  4. Rob en Lindie

    Wauw super gaaf die luiaard! Een mooi einde van een geweldig mooie reis! Goede vlucht terug! Wij zijn natuurlijk erg benieuwd naar jullie verhalen, dus het lijkt ons leuk om binnenkort als jullie weer een beetje gewend zijn aan het Nederlandse af te spreken!

  5. Jelma

    Hoi Carlijn en Teun, jeuujj!! Ik sta op jullie website genoemd :-). Mooie foto’s en mooie verhalen, hoor! Leuk jullie ontmoet te hebben, de kaartavondjes waren reuzegezellig!

    Hartelijke groeten, Jelma.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *